De bruisende stad Amersfoort is niet meer. Voorlopig lijkt ze op een oude vermoeide dame, die op gezette tijden bezoek ontvangt. Op de terrassen staan de stoelen hoog opgestapeld, de gezellige pleinen zijn koud en leeg, de leuke restaurantjes ogen donker en onbemand en hier en daar lopen griezelig gemaskerde consumenten levensmiddelen te verzamelen. Amersfoort in corona uitvoering. Maar dan wordt men hier en daar wakker en verschijnt de, inmiddels veel gebruikte term TO GO, dat dan geldt voor dranken en eten. Vóór de verschillende winkels en eethuisjes verschijnen gezellige kraampjes waar warme en koude versnaperingen worden verkocht. Tot zelfs hier en daar langs de vele wandelroutes, die rond Amersfoort zijn uitgezet door het prachtige bosgebied van o.a. de Utrechtse heuvelrug. De Eemhaven overwinteraars houden zich op gepaste afstand aan de gestelde maatregelen. Aan schepen met flinke ruimte kan er “afstandelijk” bezoek worden gebracht, met soms een voorzichtig dinertje. Maar verder bestaat het contact vooral uit uitbundig whatsapp gebabbel. Over de was, water en dieselinname, oplossen van technische problemen, aanbieden van overtollige gebruiksartikelen (bij gebrek aan een kringloopwinkel). De berichten flitsen dagelijks heen en weer en zorgen vaak voor de nodige hilariteit. Overigens chapeau voor onze Ierse buren, die tot 2 x toe alle overwinteraars langs gingen om warme wijn c.q. Irish coffee met hapjes rond te delen i.v.m. resp. Kerstmis en St. Patricks Day. Een heel bijzondere geste, die zeker navolging verdient.

En zo verloopt dit bijzondere winterseizoen. Op de Avontuur wordt meegezongen via ZOOM en “live” gemusiceerd. Hobo en piano, een uitstekende combi, waarbij op ruime afstand van elkaar gerepeteerd kan worden, om de muzikale vaardigheden op peil te houden. Creatieve handvaardigheid wordt beoefend, zoals kinderspeelgoed maken uit afvalhout en handige zaag- en schuurmachientjes worden ontworpen. En uiteraard vinden ook de nodige onderhoudsklussen aan het schip plaats.

We maken een bijzondere week mee, wanneer de temperatuur onder het vriespunt daalt en de stad verandert in een prachtig middeleeuws plaatje. Er wordt op de vele grachtjes en singels en zelfs op de Eem in de haven geschaatst, gegleden en sleetje gereden, kortom een unieke gebeurtenis, waaraan het ons allang heeft ontbroken. Een welkome afwisseling in deze coronatijd.

En dan, terwijl de maatregelen nog steeds aangescherpt blijven, breekt voorzichtig het voorjaar aan. Tijdens onze dagelijkse wandelingen in de bossen zien we kleine groene knopjes hier en daar verschijnen en hangt de lentelucht al voorzichtig tussen de bomen. Het kan niet uitblijven: we gaan vertrekken. We nemen afscheid van onze “steigergenoten”, een aantal vrienden, die al jaren mét ons hier overwinteren en een aantal “nieuwelingen”, allemaal gelijkgestemde liefhebbers van dit drijvende zwerversbestaan. De meesten komen weer terug en hebben voor de winter 21/22 gereserveerd. Vaarwel allemaal, wij zoeken ons zomervermaak wederom in het, nog steeds onvolprezen Friesland.

Binnenkort volgt een verslag van ons reisje van Amersfoort naar Fryslan.

Groeten van Ad en Tineke