Na een verblijf van 3 dagen op het Grande Large (op de palen) waar we wat poetswerkzaamheden, in de schaduw verrichten en via het (veer)bootje wandelen rond het meer, vertrekken we op

5 augustus, 10.00 uur. Achter een woonschip aan naar de sluis, Maubray Peronnes 1, die een verval heeft van 12.50 m. Een enorm hoog donker gat staart ons aan, maar drijvende bolders stellen ons gerust. Slechts 10 min. duurt de schutting en dan varen we het Canal Nimy Blaton op om 10.40 uur. 4 Uur later laten we de palen weer zakken op het Grande Large te Mons (Bergen) om boodschappen te gaan doen. We weten nog goed de weg van het voorjaar. Helaas is er deze keer geen plaats in de haven voor onze grote dame.

6 augustus. Vandaag wacht ons een groots Avontuur: het bevaren van het historische Canal du Centre. Maar eerst moet er gezwommen, (ken nèt) , gefoerageerd en gepoetst worden. Het zwemmen wordt met deze tropische temperaturen steeds risicovoller. Op breed, diep en stromend water gaat het nog wel. Vertrek, 10.30 uur. 2 Sluizen en 15 m hoger arriveren we bij sluis(je) Thieu, die volledig en zelf te bedienen is, met een verval van 6 m. wat kennelijk met emmertjes tegelijk wordt volgegooid. Na ca. 3 kwartier gaan de deuren open en in de kom, vòòr lift 4, breekt dan de wachttijd aan. De 4 hydraulische scheepsliften op het oude Canal du Centre, gebouwd tussen 1888-1917, overbruggen een verval van 68 meter. Ze zijn dubbel uitgevoerd en hydraulisch met elkaar verbonden, waarbij het gewicht van de ene bak, het gewicht van de andere compenseert. Toegevoegd aan de werelderfgoedlijst UNESCO, een prachtig staaltje techniek. Wij zijn de eerste vandaag, dus alles moet (met de hand) op gang gebracht worden, dus geduld!! Om 13.15 uur varen we de bak in en worden we 16 m omhoog gebracht. Wat een geweldige ervaring. Hoog boven het landschap varen we dan het Canal op, een prachtig, door veel dorpjes en groen omzoomd kanaal, waar ca. 3 km/u gevaren mag worden. Kleine bruggetjes worden met de hand bediend, alles is keurig geregeld met een heel team, zodat er nauwelijks wachttijden ontstaan. (Dat is natuurlijk een koud biertje of een koffietje waard!). Deze hele procedure herhaalt zich nog 3 x en om half 5 varen we de laatste lift uit. Doodmoe, maar helemaal voldaan dit te mogen meemaken. We laten bij kp. 24.15 op het kanaal Charleroi-Brussel de palen zakken, even zwemmen en dan de welverdiende rust. Dekmaatje heeft met heen en weer lopen aan boord, de 6 km gehaald!!

7 augustus. In de relaxstand, dus 12.50 uur vertrek. Afmeren vòòr de sluis Viesville om 14.35 uur. Eveneens aan de kade een bekende van de Friese televisie, de narrowboat The Puzzeler uit Norfolk. Een werkelijk prachtig beschilderd scheepje met op het dak weelderig bloeiende bloembakjes en aan boord een vriendelijk schippersechtpaar, waarmee we de avond doorbrengen op de Avontuur.

8 augustus. Half 9 vertrek, allereerst 3 sluizen, om bij Charleroi aan te komen en de Sambre op te varen. Dan nog 3 sluizen voordat we, ca. 30 m lager, afmeren aan de hoge kade vóór de Pont de Tamines. Bij de 5^e sluis Montignies sur Sambre, mogen we water tanken. “Doe maar rustig aan, ik schut pas wanneer jullie het sein geven klaar te zijn”, zei de vriendelijke sluiswachter. Jawel, bij deze ligplaats hebben we een Aldi en een Carrefour vlakbij, dus even flink foerageren. Als we later nog even een wandelingetje maken, wordt ons, door de inmiddels aangekomen Italiaanse campers, een Grappa aangeboden. Een gezellige groep 50-ers, waarvan er 1 Frans , 1 Duits en de rest alleen maar Italiaans spreekt, in welke talen we uitgebreid worden geïnterviewd over ons schippersleven. Het is een zodanig gezellige ontmoeting, dat we de volgende ochtend, uitbundig van elkaar afscheid nemen.

9 augustus. Na al deze internationale ontmoetingen, weer verder naar ons voorlopige doel: Namen, waar onze vriendin op zal stappen. Via sluis Auvelais, meren we af vóór sluis Mornimont, op instructie van de sluiswachter t.o. de officiële wachtplaats. Het wordt “schipperen” met autobanden en wrijfhouten laag etc. en steeds het gevaar op de stenen bodem te stuiteren. Géén rustige nacht maar wel een gezellige babbel met de eigenaar van een heel bijzondere boot met een crimineel verleden.

10 augustus. Gelukkig zonder schade de nacht doorgekomen, vertrekken we om 10.30 naar de sluis. Aldaar krijgen we bericht dat we vóór 16 uur door de sluis van Namen, Salzinnes moeten schutten. Na die tijd worden alle sluizen rond Namen afgesloten i.v.m. de plaatsing van het brugdek van de nieuwe Enjambée , voetgangers- en fietsbrug die Jambes zal verbinden met Namen, Grognon. Ook stuurboord uit is de doorvaart naar onze bekende ligplaats afgesloten. Dus dan bakboord uit de Maas op, een ligplaats gevonden aan de kade tussen de spoorbrug en de Pont des Ardennes. Dit is de plaats waar we onze opstapster verwelkomen, die per trein naar Namen is gereisd. We brengen gezellige dagen door in de stad, terrasje pikken, hapje eten en slenteren over de zondags brocante van Jambes. Maar dan ontvluchten we de drukte van de stad; de doorvaart op de Maas is weer open en op

13 augustus vertrekken we om 10.55 uur. Via 2 sluizen, komen we om 13.30 uur aan te Profondeville. Een prettige ligplaats. Tegenover de hoge rotsachtige heuvels, die s’avonds prachtig worden verlicht. De ergste warmte is voorbij en er kan hier heerlijk gezwommen worden.

15 augustus. Eigenlijk voor onze volgers een bekend traject: de Maas tot aan de Franse grens. Wat te denken van de ligplaats te Anhée t.o. de ruines van Poilvache, bekend ook bij allen die de Maas bevaren, en dan vervolgens naar Dinant. Altijd gezellig, mooi en vreselijk druk.

17 augustus. In de nacht breekt de hel los in dit deel van België. Een minitornado beukt erop los, gepaard gaande met enorme hagelbuien. Door de openstaande kier in ons dakluik slaan enorme hagelstenen naar binnen zodat we bijzondere sensatie meemaken te slapen onder een dekbed met hagelstenen ( niet “knielen op een bed violen”). We vertrekken en arriveren voor de middag, via 2 sluizen in Dinant, dat een uitvalsbasis wordt voor ons bezoek aan een jarige kleindochter te Eindhoven, dat we via trein en huurauto hopen te bereiken. En onze opstapster waakt intussen over de Avontuur. …….

En verder door Maasvallei……. Tot de volgende keer. Groeten Ad en Tineke