9 Oktober. Om 11.45 uur vertrekken we vanaf Vianen onder begeleiding van een heerlijk zonnetje. Varen op de prachtige brede Lek is èèn ding, maar op het voordek liggen in de zon is ook heel bijzonder in deze tijd van het jaar. We willen nog een paar dagen dicht bij de kinderen in Schoonhoven verblijven en om 14.00 uur proberen we aldaar af te meren. Maar....helaas, er ligt een breed binnenvaartschip de hele ingang van het haventje te blokkeren, dat overigens ook al vol ligt met jachten. Terwijl we uit nood even afmeren aan een grote meerstoel, overleggen we razendsnel, wat we kunnen doen om toch nog even vlakbij Schoonhoven te zijn. Streefkerk, dat is de eerstvolgende mogelijkheid. Eèn van de kleindochters vaart op dit korte stukje Lek mee, en, terwijl er een gezellig kaartspelletje gespeeld wordt, meren we rond 15.00 uur af in de jachthaven aldaar.

11 oktober. 12.15 uur. Afvaart vanaf Streefkerk, de zonovergoten Lek weer op. Nadat we aan bakboord de Noord voorbij varen, met z'n enorm drukke scheepvaartverkeer, draaien we om 13.35 uur stuurboord uit, de Hollandsche IJssel op. Een prachtige rivier, die zich kilometerslang door het poldergebied slingert. Het landschap, dat aan onze ogen voorbij glijdt, is zeer afwisselend en eindigt, wanneer we om 15.30 bij de Julianasluis te Gouda arriveren. Na het verlaten van de sluis, kiezen we voor een nachtje aan de recreatiesteiger, iets voorbij de spoorbrug, waar we destijds, met de zeilboot, menigmaal hebben liggen wachten voor opening van die spoorbrug.

12 oktober. Ca. half 11 varen we verder de Gouwe op. Waddinxveen, Boskoop, Alphen aan den Rijn, de 3 identieke mechanische hefbruggen (rond 1935 gebouwd) openen zich op afroep. Zelfs de spoorbrug bij Alphen draait, zonder dat er gewacht moet worden. We varen het Aarkanaal op en zoeken een ligplaats, wat zomers' absoluut niet mogelijk is, vanwege de grote populariteit voor deze locatie. Jarenlang reden we hier langs, weliswaar aan de overkant en vroegen ons af, hoe het zou zijn, om daar even te 'wonen'. Nu is het zover en de ligplaats is mooi en goed verzorgd, maar de verkeersdrukte is niet gering. Een groot voordeel is de nabijheid van de kinderen en wat is het heerlijk om zomaar, samen met kleinzoon, naar zijn voetbaltraining te fietsen?

14 oktober. 13.00 uur. De reis gaat verder. Het eindpunt begint in zicht te komen, de afspraak voor aankomst komt dichterbij. Het weer wordt steeds slechter en de Avontuur is aan een winterslaap toe. Dus..... via Ter Aar, Paperveer, Nieuwveen arriveren we om 14.30 uur bij het rustieke Tolhuissluisje, en vervolgens varen wij dan al op de Amstel, waaraan, kilometers verder, uiteindelijk onze winterligplaats zich bevindt. Het is weer een prachtige tocht, dit eerste traject van de Amstel, die zich slingert door het typisch Hollandse rivierenlandschap: riet, polders, knotwilgen en na elke bocht weer nieuwe verrassingen. Vòòr de brug van Vrouwenakker vinden we een goede steiger met alle (indien) nodige voorzieningen, bij de WSV Jan Ploegen. We meren aldaar af om 15.10 uur, een prachtige, rustige plek....... denken we, totdat we ons bewust worden van het , over ons heen komende, vele luchtverkeer. Gedurende bepaalde perioden tijdens de dag/avond komen vliegtuigen òm de paar minuten over en dat is wel even wennen. Maar........niet getreurd, morgen zijn we weer weg.

15 oktober. In de loop van de ochtend krijgen we bezoek van een schilderachtig persoon, die ons verzoekt om een vrijwillige bijdrage voor de watersportvereniging, aan welk verzoek wij uiteraard graag voldoen en na een mooie fietstocht vertrekken we om 13.30 uur, met als doel voor vandaag: een voor ons bekende steiger vlakbij Nessersluis, alwaar we ons vorig vaarseizoen afgesloten hebben. Favoriet voor ons, vanwege de rustige ligging en het prachtige uitzicht.

16 oktober. 13.45 uur afvaart in vliegende storm. Er is een hele pirouette nodig, om de neus van het schip in de goede richting te krijgen, een manoeuvre, waarvoor de schipper zijn hand niet meer omdraait. Via Ouderkerk a/d Amstel denken we nog èèn keer in een mooie bocht van deze prachtige rivier een geschikte aanlegplaats te vinden, als afsluiting van onze avonturen anno 2010, maar helaas, door de onverwachte daling van het waterpijl en we toch al aan de grond zitten, zijn we genoodzaakt toch maar naar onze eindbestemming af te varen, hetgeen zeker niet onplezierig is, want we worden met open armen ontvangen. Volgens zeggen is de rode loper weggewaaid, maar het welkom is desondanks hartverwarmend. Om 19.15 uur meren we af op onze bekende ligplaats aan de Amstel en het is, alsof we nooit zijn weggeweest!!

Let op: Time flies, en voor je het weet breekt het voorjaar van 2011 aan en kunnen de verhalen van de Avontuur weer worden geprolongeerd.

Lieve lezers, tot volgend jaar, enne.............niet teveel oliebollen eten, hoor!!!!