Reismee over de weg, naar de bron van de Rijn

Voorafgaand aan ons vertrek uit Haskerdijken op 7 september, maken we eerst nog een bijzonder reisje “over de weg”, als echte landrotten in de auto.

24 augustus. Nadat de schipper nog even geassisteerd heeft in het makelaarskantoor vertrekken we na de lunch, om nog diezelfde avond aan te komen in het Rijndal, ons start punt. Het Rijndal in Duitsland, met zijn steile wijnhellingen, woeste burchten en hoge rotsen zijn een bezoek waard. Voeg daarbij de schilderachtige dorpjes langs de rivier en zie daar: een mooi romantisch reisje. Allereerst zoeken we in de omgeving van Königswinter een hotelletje, hetgeen we vinden in Rheinbreitbach. (Hillebrand). Schone, prima accommodatie, met een gezellig horecaplein in het nabije dorp Bad Honnef. En natuurlijk bestaat onze eerste maaltijd in Duitsland uit……..Schnitzel met friet en salade.

25 augustus. Ons doel voor vandaag: het vulkanisch Zevengebergte Drachenfels genoemd, 25 miljoen jaar geleden ontstaan. Op de top, 321 m is de ruïne Drachenfels te zien en, zeer bezienswaardig het Drachenburg kasteel. Vanuit Königwinter brengt een bijna steil omhoog rijdend treintje ons naar het kasteel en ter plaatse kunnen we dit sprookjesachtige bouwwerk , uit 1882, bewonderen. Het kasteel in neo romantische stijl gebouwd, is momenteel ingericht als museum, met een enorme kunstverzameling en rijk ingerichte slaap- en eetzalen, een prachtig gedecoreerde bibliotheek, en vele muurschilderingen. Rond het kasteel is een enorm park en na de wandeling verdient het aanbeveling om op het hooggelegen terras een glas te drinken, met uitzicht op de Rijn. Na deze belevenis brengt het treintje ons weer naar beneden en vervolgen we onze reis langs de Rijn. De volgende stop is Koblenz, de stad waar de Moezel en de Rijn samenkomen. We hebben een goede kamer gevonden boven restaurant Grebel in de wijk Gülz. s ’Avonds nemen we de bus naar de stad om te wandelen langs de Rijn en het Deutsches Eck te bekijken. Vanuit het imposante hooggelegen monument van keizer Wilhelm I is het uitzicht over land en de beide rivieren, fenomenaal.

26 augustus. En verder gaat ons reisje. Natuurlijk willen we ook langs de beroemde Loreley. Op weg naar ons volgende verblijf, maken we, op een rustige parkeerplaats koffie met ons meegebrachte camping setje. Een grappige, ouderwetse en vooral prettige ervaring!! We hebben een appartement geboekt in St. Goarshausen en van daaruit steken we over naar St. Goar, om vanaf dat punt de Loreley te kunnen bekijken. Langs deze 132 m hoge rots maakt de Rijn in een versmalling een scherpe bocht, waardoor er een stevige stroming ontstaat. We zien dan ook dat de scheepvaart bijna zijwaarts passeert. St. Goar is een schilderachtig plaatsje en voor de lunch brengen we een bezoek aan de hooggelegen burcht Rheinfels in 1245 gebouwd, nu bestaande uit een versterkt kasteel in ruïne, waar een groot terras weer een mooie aanblik op de Rijn biedt. Nadat we weer met de ferry zijn overgestoken, wandelen we op de Patersberg, alwaar we uitzicht hebben op 3 burchten aan de R

ijnvallei op de rechteroever. S’Avonds eten we in de “altstad” van het prachtige dorpje, waar vakwerkhuizen het straatbeeld domineren. We overnachten in het Winzerhaus Loreley, een mooi ruim, splinternieuw appartement.

27 augustus. We besluiten de toeristische route te verlaten, om een flink traject af te leggen naar ons uiteindelijke doel in Zwitserland. In Kehl am Rhein vinden we Hotel Ates, een uitstekende accommodatie, van waaruit we ons diner, tijdens een rondwandeling vinden op het marktplein.

28 augustus. Er wordt flink aan de weg gewerkt, en de vele omleidingen maken het rijden tot een avontuur!!! Uiteindelijk via snelwegen langs Basel en Luzern arriveren we bij de St. Gotthardtunnel waar een enorme file staat, die we dankzij Google maps gelukkig kunnen omzeilen. Een prachtig traject door de Alpen brengt ons rond 17.00 uur in Sedrun, m.n. Hotel La Cruna, waar we eerder die dag 2 nachten hebben geboekt. Nadat we even hebben uitgerust , willen we de benen strekken en tijdens een wandelingetje bezoeken we het kerkje aldaar, dat gedecoreerd is met o.a. Rijngoud (Nog steeds te vinden)

29 augustus. Vandaag is de dag!!! Op ons doel af……… Vanaf het station om de hoek van het hotel, rijdt een treintje naar de Oberalppas, waarvandaan de wandeling naar de bron van de Rijn begint, gemarkeerd d.m.v. een replica van de vuurtoren van Katwijk waar de Rijn vroeger in zee uitmondde. Om precies te zijn ontspringt de Rijn in het Tomameer, Lai de Tuma, dat op 2345 m ligt. D.w.z. gedurende 4 km een stijging van 300 m, langs moeilijk begaanbare, rotsachtige, smalle en oneffen paden. Vol goede moed gaan we op weg, gewapend met wandelstokken, water en mandarijntjes. Er staat 1.40 uur voor, maar in ons tempo gaat dat niet lukken en helaas, na 2 uur zwoegen, hebben we onze grens bereikt, ongeoefende bejaarde wandelaars als we zijn. We kunnen niet zonder risico verdergaan. En als het dan ook nog begint te regenen, nemen op 1 km vóór ons doel het besluit: we keren om. . En heel ver weg, met de nodige verbeelding, zien we de Rijn, als een klein stroompje op de berghelling. Hetzelfde moeilijke traject moet nogmaals gelopen (gestrompeld) worden en na 4 uur zijn we weer terug bij de Oberalppas. Teleurgesteld, maar wel zeer onder in de indruk van de grootsheid van de afwisselend woeste en lieflijke natuur. We dineren s ávonds in het hotel, doodmoe..

30 augustus. Op advies van de gastheer, gaan we nogmaals naar de Oberalppas. Parkeren de auto aldaar en een kabelbaan brengt ons naar de Schneehünerstock op 2400 m, waarvandaan een wandeling loopt naar de Gütsch, bergstation Oberalp. Bovengekomen krijgen we raad om het 1^e stuk niet te lopen, daar het die nacht flink heeft gesneeuwd dus glad. Stukje terug met de gondel en dan alsnog wandelen naar de Gütsch, een prachtig, gelukkig makkelijk traject met adembenemende uitzichten . Vervolgens met de kabelbaan weer naar de trein, die langzaam zigzaggend zijn weg vindt naar de pas. Weer een indrukwekkende ochtend.

En dan vertrekken we, voldaan door zoveel mooie indrukken terug richting Duitsland. Ook nu weer veel wegwerkzaamheden te omzeilen. Langs het mooie 4 -Woudstedenmeer, Luzern, Basel en Freiburg arriveren we rond 17.00 uur bij Ringsheim, een plaatsje onder Straatsburg, waar een splinternieuw hotel “Spa & Sleep” een mooie kamer voor ons heeft. Weliswaar in een industriegebied, maar vlakbij Rust, een dorpje met veel toeristen, vanwege het nabije Europapark, (een gigantisch pretpark), en dus veel horeca, goed voor ons diner!!

31 augustus. We gaan verder na het uitgebreid ontbijt en een bezoek aan de Lidl voor een lunchsalade, op weg naar de Moezel. Een prachtig slingerende brede rivier met vele schilderachtige dorpjes en enorme uitgestrekte wijngaarden aan beide zijden van de rivier. Uiteraard kunnen we niet aan verleiding weerstaan om echte Moezelwijn te proeven c.q. te drinken en in Klotten maken we een wijnstop. In het dorpje Zeltingen-Rachtig aan de Moezel bevindt zich het Altes Schulhaus, een leuk hotel gevestigd in een oud schoolgebouw, waar we heerlijk overnachten, natuurlijk voorafgegaan door een heel bijzondere hap. Na lang en tevergeefs zoeken naar een leuk restaurant en als we bijna de moed hebben opgegeven, vinden we aan de rivier, n.b. om de hoek van ons hotel, een groot terras, waar vis op bijzondere en heerlijke wijze wordt bereid. Vergezeld van heerlijke frietjes, laten we ons dat goed smaken.

1 september. We besluiten de resterende reistijd via een toeristische route naar Luxemburg te rijden. Klein Zwitserland met het Müllerthal was ooit een geliefde vakantiebestemming en een bezoek aan de beroemde rotsformatie Perekop mag niet ontbreken. We bereiken rond 16.00 uur Vianden, waar we bij Auberge de l’Our een kamer hebben geboekt met uitzicht op de Our en het beroemde hooggelegen 12^e eeuwse kasteel. We dineren op een terras aan de Our.

2 september. Om ons reisje goed af te ronden, rijden we naar Maastricht, alwaar we even de benen strekken en lunchen bij het restaurant Burgerlijk (aanrader), bekend vanaf ons regelmatig bezoek met de Avontuur. En daarmee eindigt deze bijzondere tijd van reizen over de weg i.p.v. het water. Om 17.00 uur arriveren we in Haskerdijken, alwaar met smart op ons, d.w.z. de schipper c.q. verkoop assistent, wordt gewacht.

We hebben genoten.

Verdriet, uitstapje en technische storing.

Een verdrietig begin: De enthousiast kwispelende welkomstgroet zullen we gaan missen. De lieve hond, zo trouw, zo fijn om elke dag mee te wandelen, moest inslapen. Zonder dat ze het liet blijken was ze al lange tijd ernstig ziek. Helaas! Wandelen doen we toch nog wel, maar met een trouwe viervoeter geeft het een extra dimensie. We wandelen nu samen, alleen of met een, sinds kort in de buurt wonende vriendin. We fietsen, zwemmen (jawel!), af en toe krijgen we bezoek van de kinderen en regelmatig superdiners op de woonark, verzorgd door de hobby-chef, oftewel de oudste zoon. Op 11 mei krijgen we, na overleg, bezoek van een journalist van Watersport-tv.nl , die ons interviewt over ons leven aan boord en hoe het zo is gekomen. Hij filmt ons en ons interieur en belooft het resultaat t.z.t. te laten zien, voordat het online komt. De tijd breekt dan aan, om even een uitstapje te maken naar een nog niet door ons bevaren deel van Friesland.

26 mei. 14.00 uur vertrek. Vanuit de beschutte ligplaats in de Heeresloot naar het Akkrumerrak, is wel even slikken. Het scheelt zeker 10 graden en de wind lijkt hier stormachtig. Dat mag echter onze pret niet drukken. We hebben deze ligplaats bedacht om in alle rust (zonder pottenkijkers) weer eens van ons saunaatje te kunnen genieten. Via de Deel arriveren we om 15.00 uur op de , overigens volkomen verlaten Marrekrite plek. Afmeren, zeiltjes dicht en morgen wordt het beter!!

27 mei. Niet dus!! We dalen toch af naar de sauna in het vooronder. Relaxen in de warme stuurhut, en afkoelen is écht afkoelen, maar dat hoort erbij. Het is nog steeds koud en winderig. En jawel: Morgen wordt het beter.

28 mei. Inderdaad, prachtig weer! Het donkere, onstuimige water is veranderd in een spiegelglad, vriendelijk rak, waarin het heerlijk zwemmen is. 10.30 Uur vertrek, richting Sneek. D.w.z. Sandsloot, Sneekermeer, Houkesloot en ca. 500 m vóór de Oppenhuizerbrug, vinden we aan stuurboordzijde een rustige ligplaats om 13.00 uur. Tijdens het afmeren even een schrikmoment, wanneer een van de grote bolfenders blijft haken achter een pen van een meerpaaltje: een grote knal en helaas, 1 bol minder. Van het liggeld hadden we lekker uiteten kunnen gaan, maar de plek is het waard. We wandelen het zonovergoten Sneek in, waar de terrassen gezellig vol zitten en er weer druk gewinkeld wordt. Boten en bootjes zijn in allerijl uit winterstallingen getrokken en de bruggen worden achter elkaar bediend. We lopen naar de bekende waterpoort (AD 1492) en staan even te kijken naar de drukte op en aan het water. Even een terrasje pikken en weer naar de Avontuur. Ons plan om morgen een bezoek te brengen aan onze vrienden in Nijesyl wordt bevestigd, wanneer zij ons s ávonds op de fiets een bezoek brengen, o.a. om de beste te varen route aan te geven. Tot morgen!!

29 mei. 10.00 uur vertrek. De bruggen in Sneek worden prima bediend en om 10.30 uur zijn we erdoor! Leuk traject. Aangekomen op de Geeuw laten we de palen zakken, klussen wat en na een bejaarden powernapje vertrekken we weer. IJlst door, waar er weer geschipperd moet worden bij een smalle doorvaart. Dan stuurboord uit, het haventje in, waar we met open armen worden verwelkomd door de eigenaren van Jachthaven Nijesyl. Een gezellige middag volgt, evenals een gezamenlijke maaltijd op het zonnige terras..

30 mei. We drinken nog even koffie met elkaar en vertrekken om 14.00 uur, de Wijmerts op, passeren Wolsumerketting en via de Bolswarderzijlvaart arriveren we om 15.45 bij Tjerkwerd, een lief dorpje met een goede ligplaats, en op fietsafstand van Bolsward, een aardige stad! Bij vertrek uit Nijesyl bemerken we een storing aan de boegschroef. Lege accu’s? Na opladen nog steeds geen waterverplaatsing, dus defect? Maar hoe en wat? We maken een afspraak om de Avontuur te laten kranen, zodat eventuele schade vastgesteld kan worden. Afspraak voor 2 juni. Dus voorlopig maar echt schipperen en zo worden onze plannen drastisch ingekort en gewijzigd.

31 mei. 10.50 uur vertrek. Tjerkwerd, de Nijhuzumerbrug, 12.05 uur spoorbrug Workum en om 12.45 uur arriveren op het Grote Gaastmeer bij een Marrekrite ligplaats. Mooie plek om het huis(boot)houden te doen (noodzakelijk kwaad), de bijboot schoon te maken en wat schilderklusjes.

1 juni. Verder richting werf/kraan. 14.45 uur vertrek via Heegermeer, Joh. Frisokanaal, Pr. Margrietkanaal en dan een beschut plekje gevonden op het Sneekermeer aan de Greate Griene. I.v.m. de krimpende wind, waardoor we aan lager wal geraken (!) verkassen we naar de Sybesleat, aan de Lytse Griene, een prachtplek!

2 juni. De dag van de waarheid: 9.15 uur vertrek naar de werf de Boarstream aan de Boarn, zijpoot van het Pr. Margrietkanaal. Na een lastige manoeuvre om in het hellinggat te komen, wordt ons schip met 4 banden omhoog gehesen en op de wal gereden. Na het verwijderen van modder en vuil en een grondige inspectie wordt er geen schade geconstateerd en lijkt de schroef goed te draaien. Om 12.15 uur drijft de Avontuur weer in zijn element en vaart d.m.v. de boegschroef weer door. We gaan richting Grou om bij te komen van alle e- en commotie. Met één rib minder in ons lijf meren we af aan de Peanster Ee, een Marrekrite ligplaats. Mooie plek om de andere kant te schilderen en te zwemmen. We hebben een schitterend uitzicht en blijven hier nog lekker een dag liggen.

4 juni. Vertrek om 14.20 uur. We gaan weer naar ons tijdelijk zomerverblijf: Haskerdijken. Om 17.00 komen we aan en zijn zoals gewoonlijk weer van harte welkom. En daar moet op gedronken worden. Proost!

Tot de volgende keer. Groeten van Ad en Tineke

Lang verhaal over een kort reisje.

Terwijl de ijskoude NW wind, met vlagen om onze Avontuur huilt en er flinke sneeuw- en hagelbuien elke gedachte aan het voorjaar in de kiem smoren, schrijf ik nog even over ons eerste reisje aan het begin van dit vaar(?)seizoen:

19 maart. 10.00 uur staan er 2 brugopeningen gepland in Amersfoort, 1. de Kwekersbrug en 2. De Koppelbrug. Ruim op tijd liggen de 2 vertrekkende schepen, de Tiberius en de Avontuur te wachten voor de Kwekersbrug. Eén dag eerder, wordt er een verkeersbord geplaatst om het verkeer over de brug i.v.m. wegwerkzaamheden, te begeleiden naar de juiste weghelft. En wat is er makkelijker om zo’n bord te monteren op een mooie stevige rood/witte paal, die er zich toch al bevindt. Echter wanneer diezelfde paal gebruikt moet worden waarvoor hij is geplaatst, nl. het doorgaande verkeer tegenhouden i.v.m. brugopening, dan ontstaat er een probleem en kan de betreffende paal, d.i. Boom, niet neergelaten worden. De brug gaat dientengevolge niet open. Geduld staat bij de (meeste!) schippers hoog in het vaandel, dus afwachten maar tot het verkeersbord is gedemonteerd. De brug wordt vervolgens om 10.10 uur geopend en na dit staaltje humor, zwaaien we lachend bij doorvaart naar de brugwachter, die er uiteindelijk niets aan kon doen. We varen Amersfoort uit, de Eem verder af, Koppelburg, Malebrug en om 11.30 uur de Eembruggen . Wanneer we in de nabijheid komen van de Eemnesser buitenvaart besluiten we aldaar bij dit rustige plekje af te meren i.p.v. de geplande ligplaats aan de monding van de Eem. We gaan hier genieten van de rust en de grote hoeveelheid weidevogels, evenals de aanblik van duizenden spreeuwen, die hun ballet in de lucht voor ons uitvoeren. We sluiten de dag af met een prachtige wandeling richting Eemdijk en dan door de Maatpolder naar het rustieke Eemnesser sluisje, gebouwd in 1880.

20 maart. Om 11.30 uur varen we toch nog even naar onze favoriete ligplaats aan de monding, daar de verdekte opstelling ervan ons in staat stelt het saunaatje voor de eerste keer weer te gaan gebruiken. De volgende dag verwachten we bezoek van de oudste dochter met partner en dat is op deze plek goed te realiseren.

22 maart. 7.45 uur vertrek, op tijd, daar we een redelijke afstand willen overbruggen. We varen het Eemmeer op en dan stuurboord uit. Passeren sluis Nijkerk, Elburgerbrug en ontdekken bij aankomst om 13.45 uur bij de nieuwe Revesluis, dat er i.v.m. werkzaamheden, in blokuren bediening plaatsvindt. Betekent voor ons, doorvaart na 1600 uur. Dan maar rustig lunchen en afwachten. Na de aangekondigde tijd varen we welgemoed , stuurboord uit, het Revediep (bypass) op, om vervolgens een aankondiging te zien, die ons plannetje (overnachten bij de Scheeresluis) in de war stuurt. Géén bediening buiten het vaarseizoen (v.a. 1 april). Aldus rechtsomkeert Drontermeer op en afmeren aan de Smient. een mooie, rustige uitwijkmogelijkheid waar zelfs nog gewandeld kan worden.

23 maart. 8.50 vertrek. NOOT: de voor de hand liggende en mooie route, via Ossenzijl, de kop van Overijssel door is voor ons geblokkeerd: i.v.m. werkzaamheden géén doorvaart > 20 m. Verder via het IJsselmeer is ook geen optie i.v.m. ongunstig weer, resteert de mogelijkheid tot voortzetting van ons reisje door de NO Polder, geen onvriendelijk traject. Na passage van de Roggebotsluis (9.00 uur) een stukje Ketelmeer op en dan (10.30 uur) de Ramsgeul in. Prettiger en eerder te bereiken dan het Ramsdiep. Beide vaarwateren zijn erg saai, maar wel de snelste vaarweg naar de NO Polder. Dan volgt het Zwarte meer, en na telefonische oproep draait de Kadoelerbrug om 12.30 uur en varen we de Zwolse vaart op. De Voorster- en Marknessersluis passeren we om resp. 13.00 en 14.50 uur en inmiddels 5,70 m lager varen we Emmeloord door, de Lemstervaart op. We meren af aan een mooie ligplaats aan bakboord: de Lemsterhoek. Het is 16.30 uur.

24 maart. 8.20 uur. Na een rustige overnachting varen we verder richting de keurig gerestaureerde Friese sluis, die ons weer 5.50 m omhoog voert, rechtstreeks de Lemster geul in. Bakboord uit en bij een gunstige wind naar de Pr. Margrietsluis. Om 10.20 uur gaan de sluisdeuren open en varen we Friesland binnen. Ons doel: het eiland Greate Griene aan het Sneekermeer, bereiken we om 13.00 uur. Het plan om de wandeling om het eiland te maken, valt letterlijk in het water. De eilanden alhier staan allemaal nog blank, als waterberging en erlangs lopen wordt natte voetenwerk. Volgens Staatbosbeheer, is e.e.a. weer na half april toegankelijk. Dan maar weer ons warme saunaatje gebruiken. Geen straf!! (behalve de afkoeling….)

25 maart. Nog even genieten van het drukke vogelleven om ons heen, nog niet gestoord door de grote hoeveelheid watersporters, vertrekken we pas om 14.15 uur naar Haskerdijken. Om 16.15 meren we af. Zoals gewoonlijk worden we, meer dan van harte verwelkomd, terwijl de hond enthousiast piepend rondrent om haar blijdschap te laten blijken.

We zijn weer op de vertrouwde ligplaats, ook een beetje thuis. En wat de verdere plannen zijn? De Coronatijd zal het leren.

Groeten Ad en Tineke

Winter in rustig Amersfoort

De bruisende stad Amersfoort is niet meer. Voorlopig lijkt ze op een oude vermoeide dame, die op gezette tijden bezoek ontvangt. Op de terrassen staan de stoelen hoog opgestapeld, de gezellige pleinen zijn koud en leeg, de leuke restaurantjes ogen donker en onbemand en hier en daar lopen griezelig gemaskerde consumenten levensmiddelen te verzamelen. Amersfoort in corona uitvoering. Maar dan wordt men hier en daar wakker en verschijnt de, inmiddels veel gebruikte term TO GO, dat dan geldt voor dranken en eten. Vóór de verschillende winkels en eethuisjes verschijnen gezellige kraampjes waar warme en koude versnaperingen worden verkocht. Tot zelfs hier en daar langs de vele wandelroutes, die rond Amersfoort zijn uitgezet door het prachtige bosgebied van o.a. de Utrechtse heuvelrug. De Eemhaven overwinteraars houden zich op gepaste afstand aan de gestelde maatregelen. Aan schepen met flinke ruimte kan er “afstandelijk” bezoek worden gebracht, met soms een voorzichtig dinertje. Maar verder bestaat het contact vooral uit uitbundig whatsapp gebabbel. Over de was, water en dieselinname, oplossen van technische problemen, aanbieden van overtollige gebruiksartikelen (bij gebrek aan een kringloopwinkel). De berichten flitsen dagelijks heen en weer en zorgen vaak voor de nodige hilariteit. Overigens chapeau voor onze Ierse buren, die tot 2 x toe alle overwinteraars langs gingen om warme wijn c.q. Irish coffee met hapjes rond te delen i.v.m. resp. Kerstmis en St. Patricks Day. Een heel bijzondere geste, die zeker navolging verdient.

En zo verloopt dit bijzondere winterseizoen. Op de Avontuur wordt meegezongen via ZOOM en “live” gemusiceerd. Hobo en piano, een uitstekende combi, waarbij op ruime afstand van elkaar gerepeteerd kan worden, om de muzikale vaardigheden op peil te houden. Creatieve handvaardigheid wordt beoefend, zoals kinderspeelgoed maken uit afvalhout en handige zaag- en schuurmachientjes worden ontworpen. En uiteraard vinden ook de nodige onderhoudsklussen aan het schip plaats.

We maken een bijzondere week mee, wanneer de temperatuur onder het vriespunt daalt en de stad verandert in een prachtig middeleeuws plaatje. Er wordt op de vele grachtjes en singels en zelfs op de Eem in de haven geschaatst, gegleden en sleetje gereden, kortom een unieke gebeurtenis, waaraan het ons allang heeft ontbroken. Een welkome afwisseling in deze coronatijd.

En dan, terwijl de maatregelen nog steeds aangescherpt blijven, breekt voorzichtig het voorjaar aan. Tijdens onze dagelijkse wandelingen in de bossen zien we kleine groene knopjes hier en daar verschijnen en hangt de lentelucht al voorzichtig tussen de bomen. Het kan niet uitblijven: we gaan vertrekken. We nemen afscheid van onze “steigergenoten”, een aantal vrienden, die al jaren mét ons hier overwinteren en een aantal “nieuwelingen”, allemaal gelijkgestemde liefhebbers van dit drijvende zwerversbestaan. De meesten komen weer terug en hebben voor de winter 21/22 gereserveerd. Vaarwel allemaal, wij zoeken ons zomervermaak wederom in het, nog steeds onvolprezen Friesland.

Binnenkort volgt een verslag van ons reisje van Amersfoort naar Fryslan.

Groeten van Ad en Tineke

Afscheid van Friesland, klein Avontuurtje

We voelen ons tevreden op de riante ligplaats bij de beste makelaar van Friesland, Jachtbemiddeling Heeresloot. Prachtig uitzicht naar 2 kanten over het Heerenveens kanaal met vaak een gezellig aantal vaarbewegingen. Soms veel te snel wanneer huurboten met een mannelijke bezetting, feestend en omringd door kratten bier, zich nog niet eens aan het dubbele van de toegestane snelheid houden!! Maar niet getreurd: nog steeds genieten we van het suppen, zwemmen, wandelen met de hond, verkopen van boten door de schipper en dan vaak s’avonds als beloning een ongelooflijk mooie zonsondergang. En dan nog de oudste zoon in de buurt, die als hobbykok ons vaak verwent met de mooiste en lekkerste gerechten en regelmatig gaan we ge-3en “uit” eten. Af en toe maken we een klein uitstapje o.m. richting Akkrum, waar we mooie Marrekrite plekjes weten, zodat we de sauna kunnen opstarten, suppen en kleine slootjes ontdekken met de bijboot. Of 3 km lang struinen door het hooiland naar Akkrum.

21 september. Vertrek om 11 uur, met als doel het bevaren van de Luts, een schilderachtig riviertje in het Gaasterland. Zeer ondiep zelfs voor een 16 m2 (zeilboot) waarmee we het al probeerden eind zestiger jaren, vorige eeuw. De boten werden steeds groter en groter, maar de wens om dit nog eens te kunnen meemaken, bleef. Uiteraard nu mogelijk met de bijboot. Om 14.45 passeren we Woudsend en varen vervolgens het Slotermeer op. Geen echt pleziertje voor de Avontuur, want het meer is redelijk ondiep, dus langzaam varen. We varen Balk binnen, maar onbekend als we ter plaatse zijn, lijkt het onmogelijk om verderop in het riviertje te draaien. Dan maar deze lastige manoeuvre inzetten bij de jachthaven aan de monding. Onder het toeziend oog van stuurlui aan de wal…. , chapeau voor de schipper: het lukt en om 15.30 uur meren we af aan de buitenkant van Jachthaven de Lutsmonding, met prachtig uitzicht over het spiegelgladde Slotermeer. S’Avonds wandelen we naar het schilderachtige Balk.

22 september. Het is zover. We laten de bijboot te water, varen dwars door genoemd pittoreske dorpje, en ruim 50 jaar na de eerste poging, bereiken we de Luts. Het riviertje voert ons dwars door de Gaasterlandse bossen, en met weelderige begroeiing, zoals enorme varens aan beide zijden en een dicht bladerdak, waant men zich op een riviertje door de jungle. Om 12.30 keren we terug na deze mooie ervaring, halen de bijboot op en varen terug naar Woudsend. We meren af aan een mooie Marrekrite ligplaats en pikken s’middags een gezellig terrasje in Woudsend, het prachtige middeleeuwse dorpje met z’n 19 steegjes. In deze tijd is de route aangegeven met pijlen om één richting aan te geven. De steegjes zijn zó smal, dat passeren op 1,5 m absoluut onmogelijk is.

23 september. 14.00 trossen los en weer terug naar Haskerdijken, waar met smart op ons wordt gewacht.

7 oktober. Eindelijk nemen we dan afscheid. Nadat we op de vooravond nog even zijn verwend met een prachtig diner bij zoon thuis, geheel verzorgd door een professionele thuiskok, is het moment van vertrek aangebroken. 8.30 uur, mooi rustig weer. Nog één keer zwemmen en dan trossen los, óp naar Lemmer, waar we om 12.30 uur arriveren. 12.40 uur De Pr. Margrietsluis gepasseerd, Friesland uit en bakboord uit naar de ingang van de NO Polder: de Friese sluis. Via het IJsselmeer is geen optie i.v.m. naderend slecht weer, door NW Overijssel wordt ontraden, i.v.m. brugreparatie in Ossenzijl, dus blijft de polder over, niet geheel onaantrekkelijk. Maar dan komt er een AVONTUURTJE om de hoek kijken: De Friese sluis is tot 20/12/2020 gestremd. WAT NU ???? We besluiten dan via de andere, de Lemstersluis Friesland weer in te varen om toch maar door NW Overijssel te gaan. Op hoop van zegen: 13.15 uur sluis uit, de Zijlroede op, door Lemmer, (overigens momenteel een rustige en aardige route) en na 1 uur zijn we dan weer terug op de Grote Brekken. Follegasloot, Tjeukemeer, Echtenerbrug en om 16.30 uur meren we af bij het 3-weg sluis eiland. Het weer is inmiddels dermate verslechterd, dat we een dag verwaaid blijven liggen.

9 oktober. 9 uur vertrek. De zon schijnt, de Linthorst Hohmansluis gaat open voor ons, niets houdt ons meer tegen om de uitdaging van de brugpassage bij Ossenzijl aan te gaan. En helaas, er ontstaat toch wat schade bij de doorvaart, ondanks alle genomen beschermings maatregelen. In het kanaal Steenwijk-Ossenzijl meren we af, om even te kunnen genieten van het natuurpark de Weerribben. Na een prachtige wandeling besluiten we toch verder in het kanaal aan bakboordzijde een ligplaats te zoeken, om de verfschade te kunnen herstellen. Om 15.30 uur vinden we die plaats, iets voorbij de Thijendijkbrug, alwaar we ook overnachten.

10 oktober. 9 uur, inmiddels bereikt ons het bericht dat de Eemhaven te Amersfoort behoorlijk vol begint te raken, dus het motto wordt: opschieten!! Gelukkig hebben we geen enkele vorm van oponthoud, bruggen en sluizen draaien voor ons, praktisch zonder wachttijden. Route: Kanaal Beukers-Steenwijk, Beukersluisje, Meppelerdiep, Zwarte water, Spooldersluis Zwolle, IJssel en via de Scherensluis in de bypass de nieuwe Revesluis in, naar het Drontermeer. Aldaar vinden we om 16.10 uur een mooi rustig overnachtingsplekje aan het eiland de Eekt.

11 oktober. Bij zonsopgang, om 7.30 uur vertrekken we, om een traject van 7/8 uur te overbruggen en toch op tijd in Amersfoort aan te komen. Ook nu gaat alles weer voorspoedig en om 12.30 uur arriveren we aan de Eemmonding. Het is altijd weer heerlijk, om het charmante riviertje, dat slingerend door de Eempolder stroomt, te bevaren. Bij aankomst kondigt de brugwachter aan, dat het vol is in de haven, maar daar hebben onze vrienden iets op gevonden. Allemaal een beetje opschuiven, dan kan de Avontuur op haar eigen plek afmeren. En zo, met vele helpende handen, in de stromende regen, meren we om 15.00 uur af. Einde zomerseizoen 2020. We zijn weer thuis voor de komende maanden.

We wensen, zoals gewoonlijk, al onze volgers, een warme, gezonde winter toe. Gezelligheid moet je zelf maken, want voorlopig moeten we in onze eigen bubbels blijven.

Toch fijne feestdagen en tot het volgende voorjaar. Groeten Ad en Tineke.

Friesland, the place to be

Ondanks het gebrek aan mooie reisverhalen, toch maar weer eens een levensteken van de Avontuur, nog steeds op de ligplaats in de verkoophaven in het veilige Haskerdijken. Als het over botenhandel gaat, is Haskerdijken kennelijk “the place to be”, want het is voortdurend erg druk met aanbieders en potentiële kopers. De boten worden verkocht als broodjes en daar de schipper in zijn werkzame leven ook enige tijd in boten/bootjes heeft gehandeld kan zijn hulp goed gebruikt worden in deze tijd. Al is het maar om de hoeveelheid bezoekers te doseren op de steiger, i.v.m. de coronamaatregelen. Als er getaxeerd moet worden of er proefvaarten c.q. keuringen moeten plaatsvinden, is het erg prettig om iemand achter de hand te hebben, die het bovendien nog af en toe bestaat om een boot te verkopen. Wat is er nou mooier om weer eens even in je oude professie te functioneren??

De tijd kabbelt door. Er komen af en toe vrienden op bezoek, die even mogen afmeren bij voldoende ruimte. Op ons ruime achterdek kunnen wij de 1 ½ m goed hanteren. De coronamaatregelen worden wat versoepeld zodat bezoek van en naar kinderen en kleinkinderen weer kan plaatsvinden. Heel belangrijk, zeker als het 3^e achterkleinkind wordt geboren.. en er ook nog een paar kleinkinderen jarig zijn ( en heel stiekem een klein knuffeltje mag!)

Tussendoor gaan we even een weekje varen om de zinnen te verzetten.

15 juni vertrekken we via het Heerenveens kanaal, de Deels spoorbrug onderdoor naar het Akkrumerrak. Een prachtige ruime Marrekrite ligplaats, waar de stilte oorverdovend is, tot we ons aggregaat starten om de sauna te gebruiken. 2 Overnachtingen in volledige rust en dan via Terherne het Pr. Margrietkanaal op. Grouw voorbij, richting Leeuwarden. Van Harinxmakanaal op, met als doel Franeker. Nog onbekend voor ons, maar volgens zeggen een mooi oud stadje waar het oudste planetarium ter wereld, dat nog werkt, is gevestigd. Varend naar ons doel komen ons in tegengestelde richting vrienden uit Amersfoort voorbij. “Doeg, leuk, hallo, gaat het goed ?” en verder over het kanaal. Na afmeren aan de kade aan stuurboord zijde, wandelen we door het mooie oude stadje (gesticht ca. 800 n.Chr.) en bezoeken de volgende dag het beroemde Planetarium + museum. Eise Eisinga bouwde dit mechanische wonderwerk geheel in het plafond van zijn woonkamer, tussen 1774 en 1781. Naast de Planetariumkamer en het indrukwekkende radarwerk tussen de balken op de zolder, biedt het museum een eigentijdse expositie over ons zonnestelsel en het heelal, evenals een grote verzameling historische astronomische instrumenten.

Wanneer we weer terugvaren naar “onze “ ligplaats, gaan we voorbij Leeuwarden, de Himpens op, een meertje dat overgaat in de staande mastenroute. Een mooi rustig traject, slingerend langs verschillende dorpjes, en uitkomend in Grouw. Vandaar zoeken we nog een rustig plekje in het prachtige natuurgebied Alde Feanen, buiten het weekend en vakantietijd om, een waar rustparadijs, waar het prachtig suppen is en zwemmen en natuurlijk weer ons saunaatje gebruikt kan worden.

Onze riante ligplaats te Haskerdijken is nog vrij, en aldaar worden wij met plezier opgewacht en waar ook de hond ons kwispelend en piepend verwelkomt.

Groeten vanuit het mooie Friesland. Ad en Tineke

Tot de volgende keer.

Varen in tijden van Corona...

En dan bedoelen wij uiteraard niet het gelijknamige heerlijke biertje (helaas). Hoewel het gebleken is, dat het virus niet kan zwemmen, heeft ook de watersport/varend Nederland zich te houden aan de, door de overheid opgelegde maatregelen zoals o.a. verboden doorvaart, beperkte brugopeningen, ontoegankelijke havens etc. Met dit in het achterhoofd vertrekken we, om bovenstaande beperkingen te kunnen omzeilen, eerder dan voorgaande jaren vanaf onze winterplek. Voor ons betekent dat naar het nog veilige Friesland.

30 maart. We varen met een konvooi van 4 schepen door de pas gerepareerde Kwekersbrug en de Koppelbrug de Eem af. De afstand tussen de verschillende schepen wordt steeds groter en terwijl er nog levendig onderling whatsapp contact plaatsvindt, nemen we nogmaals afscheid van elkaar. Bij aankomst op het Eemmeer gaan 3 schepen bakboord, en 1 schip stuurboord uit. Vaarwel lieve vrienden!! Om 12.40 uur varen we onder de Holland brug door. We hebben geen keuze voor ons traject naar Friesland, want de mooie route door Noord West Overijssel is voor doorvaart gesloten. Gelukkig zijn de weergoden tot nu toe mét ons, en varen we bij windkracht 3 N-O het Markermeer op. De zon staat stralend aan de blauwe lucht. Voorlopig is er, net voorbij Almerezand een vluchthaven in zicht, maar daar maken we geen gebruik van, daar het nog comfortabel varen is. Later in de middag neemt de wind echter toe en wordt het onaangenaam. Knipjes op de keukendeurtjes en dan z.s.m. naar de eerstvolgende vluchthaven nl. De Bocq van Kuffeler, tussen Almere en Lelystad. Door de binnenkomende golven is het aanleggen heel lastig, maar we zijn om 14.30 uur binnen. Na een dag varen, is het benen strekken een “must” aldus óp naar het zich, tegenover de ligplaats bevindende Wilgenbos. Een bijna ondoordringbaar oerbos, spontaan ontstaan in 1968 rond de voormalige zandwinplas, waar veel bevers en ijsvogels leven. Eenmaal weer aan boord, na te zijn overvallen door een ware plensbui, besluiten we toch te verkassen en langszij dekschuiten, net onder de dijk, af te meren. Om 18.30 uur kunnen we eindelijk in alle rust van ons diner genieten en dan lekker slapen……..

31 maart

7.20 uur vertrek, terwijl we om beurten ontbijten. De windsnelheid is hetzelfde als gisteren, iets gedraaid naar oost. Met de voorspelling: afnemende wind in de middag gaan we op weg. Recht zo die gaat. Een saai traject staat ons te wachten, maar bij dat stralende weer toch wel genieten. Om 9.10 uur arriveren we bij de Houtribsluizen te Lelystad, waar we na 10 min. alweer uitvaren. Uitstekende bediening!! Onderweg komen er steeds bij de berichten voor de scheepvaart via de marifoon meldingen binnen dat alle havens rond IJssel- en Markermeer gesloten zijn i.v.m. het coronavirus. Tegen 11 uur varen we Urk voorbij, dat steeds moeilijker te spotten is tussen de grote hoeveelheid windmolens die hier gebouwd zijn. 13.30 uur aankomst bij de Pr. Margrietsluizen waar we kunnen meeliften met de beroepsvaart. Het vraagt enig geduld, maar na een uur en een halve meter lager varen we dan Frylân binnen. Jawel….. ons kan niets meer gebeuren!! Het bekende traject volgt: Pr. Margrietkanaal, Sneekermeer, Terherne met de Sandsleatbrug, die netjes om 15.50 uur voor ons opengaat. Ook de Deels spoorbrug richting Heerenveens kanaal draait direct na aanvraag en om 17.00 uur arriveren we in Haskerdijken. Een warm welkom, zoals gewoonlijk, wacht ons op een mooie gereserveerde ligplaats. Geen besmettingen, geen drukte, vriendelijke omgeving, veel vogels, mooie natuur en rust. En last but not least: Een zoon in de buurt!!

Het weer blijft onveranderd mooi en af en toe een rondvaartje met de bijboot, de dagelijkse wandelingen en eenmaal per week boodschappen doen, houden ons bezig. Er worden klusjes gedaan, touw gesplitst, muziek gemaakt, filmpjes gekeken, spelletjes gedaan, af en toe bezoekjes op afstand, video bellen met kinderen en kleinkinderen, kortom we vermaken ons prima!

Voorlopig rijst de vraag, wanneer we weer een blog sturen oftewel wanneer we weer gaan varen. Maar voorlopig hebben we het hier naar ons zin en blijven we maar netjes in quarantaine. We wachten, samen met iedereen, maar af!!

Groeten Ad en Tineke

Afscheid overwinterligplaats

Beste mensen. Er bleek een storing geweest te zijn bij Reismee, waardoor het blog niet verzonden kon worden. Die storing zou nu voorbij zijn, dus nu poging nr. 2

Het is weer voorbij , die gezellige, warme winter. We gaan onze overwinterligplaats Amersfoort weer voor enige tijd verlaten. Het is nog steeds het vermelden waard: een fijne plaats om te verblijven, ook al i.v.m. gezelschap van onze “overwinter”vrienden, waarmee we regelmatig een gezellig samenzijn organiseren. Kaartavonden, met elkaar naar de film, soms theater, uit eten, het vieren van verjaardagen, boswandelingen, over en weer hulp bij technische storingen, watertanken, vaarroutes uitwisselen….. totdat het coronavirus toesloeg en ons samenzijn onmogelijk maakte. Ook deze winter, nog vóór de crisis, boden we “open”boot voor belangstellenden in het kader van GLUREN BIJ DE BUREN, nu op de Avontuur in een ander jasje: het duo Sylvia (zang) en Eric (gitaar), genaamd Vintage (vintagemuziek.nl), zetten met succes een ontzettend goed en vrolijk programma neer.

Verder was de winter gevuld met bezoek aan kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, en het hulp bieden bij verhuizingen en opknappen van een nieuwe woning.

Op de vooravond van ons vertrek, namen we op een alternatieve manier afscheid van elkaar: met een glas in de hand, liep de bemanning van ieder schip, één voor één langs alle andere schepen, om op flinke afstand vanaf de wal een praatje te maken en met elkaar te proosten op een mooie zomer, goede gezondheid (!) en behouden vaart.

Een mooie reis staat vooralsnog niet op het programma, door de heersende situatie. Advies van de oudste zoon woonachtig in Friesland, kom naar de nog redelijk veilige provincie, we hebben een ligplaats en voor boodschappen ed. kunnen wij zorgen. Dat advies volgen wij graag op.

Op 30 maart varen we met de eerste 4 schepen de Eemhaven uit.

We houden jullie op de hoogte, ook in deze barre tijden, waarin allerlei maatregelen ook de watersport ontwrichten, havens dicht, doorvaartroutes gesloten enz. enz.

Groeten Ad en Tineke.